En Büyük hastalığımız, Tarih boyu Tarihe saplantıdan kurtulamamak, Malazgirt den Başladık, Osmanlı ve Cumhuriyet dönemi ve o kadar, orada kaldık bir türlü ilerleyemiyoruz tam bir asırdır.

Cumhuriyeti kurduk ve Mustafa Kemal Atatürk, temeli oluşturdu. Her şeyi tamamladı, hedefi belirledi, sözlü ve görüntülü her şeyi başlatıp vatanı da düşmandan temizleyip teslim etti, hatta hayata gözlerini yummadan hasta-hasta oturup bir de Akıllı kent projesi çizdi (1937) yani artık yapılacak tek şey, bunları devam ettirmekti! Ama yapamadık, orada takılıp kaldık!

Hala Mustafa Kemal i arıyoruz, biz sadece onun bunları yapa bileceğine inanarak geldik bu günlere, bir yiğit çıkıp ben bu devrinizin Mustafa Kemal i olacağım demedi, diyemedi.

Biz hep onu bekledik…

Ha içimizde ondan önce yi bekleyenlerde vardı, mesela toplumun ciddi bir kes mi de, Osmanlıyı bekledi ve hala bekliyor, onlar da, Osmanlı gelirse biz hedeflerimize ulaşa biliriz beklentisi içinde.

Bu sıkıntıyı çeken yalnız biz değiliz, kardeş Azerbaycan da aynı, onlarda Tarihte kalmaya devam ediyor, çünkü örnekleri biziz.

Onların Cumhuriyeti hatta birkaç yıl bizden önce, ama onlarda orada kalmışlar ve onlar da Mehmet Emin Resulzadeyi bekliyor, onlarda da yeni bir Resulzade çıkmadı, çıkamadı (Onlara göre)

Peki Dünya’da, bu Nasıl?

Mesela Amerika kıtasını Kristof Kolomb, Keşif etti ama hiçbir Amerika’lı  Kristofu beklemedi!

Mesela, İngiltere’yi Mercia Kralı Offa kurmuş

Fransa’yı, Charles Gaulle  Almanya’yı ise, Wilhelm… vs ama onlar bunları beklemedi hiç!!

Peki Gidin sokakta bu ülkelerin vatandaşlarına sorun bakalım kaç kişi bunları tanır? Ama bunlar süper güç devletler olmayı başardılar, neden acaba?

Çünkü Tarihe saplanıp kalmadılar, hep ileriye baktılar ve söylenenleri yapmaya çalıştılar ve yaptılar da.

Ama en acısı nedir biliyor musunuz? Biz onların bu yaptıklarını, başarılarının sebebinin bizim kutsal kitabın içinde olduğunu ve onların bunu okuyarak bu başarıyı elde ettiklerine inanmamız oldu. Üzgünüm…