Bülent Gürçam Editör

Bu davanın neredeyse yarım asır takipçisi ve mücadele vereniyim, 70 li yıllarda Başlayan Türk Birliği takip serüvenimde nelere şahit olmadık ki?

Belki yüzlerce toplantı, konferans, koca koca isimli teşkilatlar ve onların başında bir sürü oyunbaz. Aldatmacadan ve siyasi menfaatten öteye gidilemeyen bu yolda kimler olmadı ki!

Bakın

bir düşüncem var, bir ülke kendi vatandaşını aldatıyorsa o ülke hiçbir zaman başarıya ulaşamaz!

Asrımızda bunun en taze örneği Sovyetler Birliğinde yaşandı, vatandaşını uzayla, silahlanmayla ve Dünya ya hüküm etme hayalleriyle 70 yıl aldatan Sovyet birliği dağıldı ve hala toparlanamıyor, çünkü hala halkını aldatmaya devam ediyor.

Türk cumhuriyetleri aynı durumda, halkının ekonomik ve sosyal sıkıntı yaşamasını göz ardı edip onları Türk Birliği veya Turan hayalleriyle aldatmaya devam ediyorlar.

Bakın Türk Birliği hayalleri yeni değil, en yakın dersek yüz yılın hikayesi,100 yıldır sürekli birileri kendi halkını bu hayallerle aldatmaya devam ediyor ve birileri de bu yalandan nemalanarak hayatını sürdürmeye devam ediyor.

Bakın Türk Birliği veya Turan Birliği konuları geçerken ben hep yarım aşıra yakın yaşadığım Avrupa dan örnekler veririm, onların kısa bir sürede nasıl 27 ülkeye bir araya getirip Dünyanın en Büyük süper gücü olduklarından örnekler veririm.

İkinci Dünya harbinden Büyük yıkım, ekonomik çöküm ve ciddi sorunlardan yüzleşen Avrupa’nın birkaç ülkesinin bu birliğin temellerini nasıl attığından bahsederim.

Bunu uzun uzun anlatmaya gerek yok sadece kıssadan hisse ile geçersek bu ülkeler hiçbir zaman halkına yalan konuşmadı, halkını aldatmadı ve boş hayallerle umutlandırmadı.

Şimdi Bakın lafta birlik kurmak çok basittir, adlarsa Muhtelif ve içi boştur, şimdiye kadar bu adlardan hiçbir gerçek ilişki kurulamamıştır.

Gelin hatırlayalım, Türkmen çay antlaşmasından Başlayalım, İstanbul, Ankara, Erzurum, Kars, Nahcivan, Trabzon, Bakü, Şuşa, Gürcistan, Tiflis vs… bunlar tarih boyu yapılan Birlik adına antlaşmalar ve şu ana kadar hiç biri varlığını ispat edememiştir.

Şimdi bugün 3 Ekim Nahcivan sözleşmesinin 15 ci yılı sanırım ve Bayram olarak kutlanmakta, peki bu sözleşmenin veya birlik antlaşmasının görünen tarafı var mı, derseniz, hayır hiçbir önem arz etmemekte ve sadece isimden ibaret olarak kalmakta, tıpkı bundan önceki diğer antlaşmalar gibi.

Ben bu gibi antlaşmaların ve programların ülke ahalisini aldatmak, onları ekonomik ve sosyal sıkıntıları unutturmak ve bir çeşit oyalama amacı güttüğüne inanıyorum ve bu şekilde idare sitemlerinde Türk Birliğinin hiçbir zaman mümkün olacağına inanmayanlardanım.

Ülke halklarının refaha ve ekonomik rahatlığa kavuşması esas önemli unsurdur, ona ulaşılırsa birliğin kaçınılmaz olacağına inanmaktayım, yoksa sadece Bayramlar ve antlaşmalar yaparak ömür tükenmeye devam edecektir.