Bülent Gürçam Editör

Türk birliği için uzun süredir çalışılan ortak alfabe konusu nihayet bu günlerde anlaşılarak karara bağlanmış, bizim tabi ki böyle bir karara muhalif olmamız mümkün değil başarılırsa ve devam ettire bilinirse mantıklı da gelebilir.

Ancak ben işin başka yönünde olayı değerlendirmek isterim.

Öncelikle gelin bir soruyla başlayalım, birkaç ülke arasın da ekonomik ve güç birliği oluşması için aynı dili konuşamaya ihtiyaç var mı veya bu olmazsa, olamazı mı?

Buradan başlarsak son 100 yılın en Büyük ve Başarılı birliği sayılan Avrupa Birliğinden örnek verelim;

Avrupa Birliği kesinlikle dil birliği olmadan çok kısa bir sürede 27 ülkeyi bir araya getirip Dünya’nın en güçlü süper gücü olmayı başarmıştır.

Peki bunu nasıl yapmışlar?

Öncelikle bunun altında duran en büyük sebep Dinle Devlet işlerini ayırmak  (Laiklik) olmuştur ve tabi ki Demokrasiye tam geçiş.

Bu 27 ülkenin birçoğu laikliğe 17. 18. ci yüz yılların başlarında geçmişler ve onu zorda olsa korumuşlardır.

Bizde ise Mustafa Kemal Atatürk cumhuriyetimizin kuruluşundan hemen sonra 1924 de kayıtlara işlenmiştir ve 100 yılımız’da biz bu laikliği koruyamamışız.

Aslında bu olay diğer Türk dilli cumhuriyetlerde biraz farklı, onlar ise Sovyet esaretinde 70 yıl din konusunu pek fazla kullanamamışlar dolayısı ile onların dinle devlet işi konusunda pek ciddi problemleri yaşamamışlardır.

Gel gelelim Demokrasi ve sosyal adalet konusuna, bu konuda maalesef hiçbir Türk dili konuşan ülke sorunsuz değil hem ’de çok ciddi sorunlar var ve bu ülkelerin belki de tamamı Tek güç rejimine tabiler.

Peki tek güç rejiminde demokrasi veya sosyal adalet uygulaması olur mu?

Tabi ki, olmaz! Tek adam rejimlerinin beslendiği en önemli kaynak Din ve anti demokratik düzendir.

Dikkat ederseniz Türk Birliği kurulma çalışmaları hep bu iki önemli konunun dışında yapılmaktadır.

Yani bu konuyu işleyen kurum ve kuruluşlar, hep başka mecralarda dolaşıp sadece zaman kazanma ve işi uzatma tarafında çalışmalar yapmaktalar.

Bakın işte bu son olay yani ortak Alfabe kabul etme bu çalışmaların ne kadar anlamsız olduğunun en Büyük göstergesidir.

Bir kaç gündür gündemi meşgul eden Türk Birliği Ortak Alfabede anlaştı ve kabul etti haberleri, aklı selim insanların hiç ilgisini çekmemiştir ve hatta yapılan birçok sokak röportajlarında vatandaşın hiç mi hiç ilgisinin olmadığının büyük ölçüde göstermiştir.

Yani Anlatmak istediğim bu ülkelerin ( Türk Birliği Ülkeleri) tamamının şu an ki en Büyük problemi, Demokrasi, Adalet, Ekonomik sıkıntı ve Din inanışının getirdiği çıkmaz!

Yeni Alfabeye geçiş ile Birlik kuramazsınız, ama Ekonomik birlikle birleşe bilirsiniz, neden derseniz?

Tekrar ediyorum bu ülke vatandaşlarının birbirileriyle anlaşma probleminden ziyade, ekonomik sıkıntıları var!

Bu ülkenin vatandaşlarının biri-birilerinin ülkelerine, serbest girmeye, serbest çalışmaya, sosyal haklara, serbest eğitime ve en önemlisi düzgün bir Adalete ihtiyaçları var ve maalesef bu adı geçen hiçbir ülkede yok!

Siz bunları berpa etmeden, İnsanların rahat yaşamalarına, çalışmalarına, ekonomik güç kazanmalarına ve yine en önemlisi Adaletli bir şekilde idare olunmalarına imkân yaratmadan bu birliği kurmazsınız.

Boşuna toplumları aldatmayalım, ki sanırım kimse de buna fazla inanmıyor ( çok küçük bir rasyonal görüşlü insanlar dışında)

Herkes Ekmeğinin peşinde, mesela Türkiye ve Azerbaycan Arasında Kara yolu yok, var olan bir kapı (Dilucu kapısı) oda kapalı ve bu iki ülke vatandaşlarının daha biri-birlerin ülkelerinde sosyal hak kullanımı yok! Defalarca protokol eklenip imzalanması rağmen bugüne kadar hiçbir şekilde kullanılamamış.

Mesela: 50 – 60 yıldır Türkiye ile bir çok Avrupa ülkesi arasında imzalanan sosyal hak anlaşması var, bu anlaşma Avrupa’nın bir çok ülkesi tarafından kullanılmakta, fakat Türkiye de bu kullanılmamakta! Yani demem o ki, siz eğer vatandaşlarınızın hak ve hukuklarını vermiyorsanız, hangi dilde konuşursanız konuşun hiçbir yere varamazsınız, bilmem anlata bildik mi!